Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu Nedir?

Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçu ve yaptırımı Türk Ceza Kanunu madde 177’de düzenlenmiştir.

Bu suçun cezası 6 aya kadar hapis cezası veya adli para cezasıdır.

Düzenleme şu şekildedir: “Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişi, altı aya kadar hapis veya adli para cezası ile cezalandırılır.”

Hayvanın Tehlike Yaratabilecek Şekilde Serbest Bırakılması Suçu Madde Gerekçesi

Madde ile kişinin gözetimi altında bulunan bir hay­vanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakması veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi suç sayılmıştır. Fiil somut tehlike suçu niteliğindedir. Suçun oluşması için bir zarar doğması aranmaz. Suç, kişinin gözetimi altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde ser­best bırakması ile ya da bunların kontrol altına alınmasında ihmal göster­mesi ile tamamlanır. Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin, bu fiillerinden dolayı bir zarar meydana gelirse; fiilin sebebiyet verdiği netice açısından kast veya taksirine göre cezalandırılacaktır.

Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçu

TCK 177 Yüksek Mahkeme Kararları

Y.9.C.D. E. 2010/3514 K. 2010/3993 K.T. 07.04.2010

HAYVANIN TEHLİKE YARATABİLECEK ŞEKİLDE SERBEST BIRAKILMA SUÇU

FİKRİ İÇTİMA

ADLİ PARA CEZASI

CEZA HUKUKUNDA TAKDİRİ İNDİRİM NEDENLERİ

TAKSİRLE YARALAMA SUÇU

ÖZETİ: Hükümlünün, gözetimi altındaki hayvanın kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi ve hayvanın çocuğunu ısırıp basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet vermesi şeklinde işlediği fiilinin, 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen ‘‘Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması’‘ suçu ile aynı Kanunun 89/1. maddesinde düzenlenen taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı gereğince hükümlünün en ağır cezayı gerektiren taksirle yaralama suçundan dolayı cezalandırılması gerekmektedir.

DAVA: Sanık Ş. M. A. ‘ün, hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177/1, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca 500 Türk lirası adli para; taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 89/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 1.500 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Samsun 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/06/2009 tarihli ve 2008/765 esas, 2009/891 sayılı kararı ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre, sanığın kendisine ait Saint Bernard tipi köpeği serbest bırakması sonucunda, hayvanın müşteki D. T.’ın yaralanmasına sebep olduğu, sanığın bu sebeple bakımı ve gözetimi altında bulunan hayvanın muhafazasında ihmal gösterdiği, böylece üzerine atılı suçu sübut bulduğundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinden cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Kanun’un 177. maddesinin gerekçesinde; ‘‘Suç, kişinin gözetimi altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakması ile ya da bunların kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi ile tamamlanır. Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin, bu fiillerinden dolayı bir zarar meydana gelirse; fiilin sebebiyet verdiği netice açısından kast veya taksirine göre cezalandırılacaktır.’‘ şeklinde gerekçe karşısında, zararın meydana gelmesi halinde suçun vasıf değiştireceği, dolayısıyla sanığın söz konusu eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımı yapılan suçu aşarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89. maddesinde tanımlanan taksirle yaralama suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği cihetle, sanığın tek eylemi sebebiyle iki ayrı suçtan yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 25.12.2009 gün ve 73989 sayılı kanunun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.01.2010 gün ve 299686 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Hükümlünün, gözetimi altındaki hayvanın kontrol altına alınmasında ihmal göstermesi ve hayvanın çocuğunu ısırıp basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet vermesi şeklinde işlediği fiilinin, 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen ‘‘Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması’‘ suçu ile aynı Kanunun 89/1. maddesinde düzenlenen taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı gereğince hükümlünün en ağır cezayı gerektiren taksirle yaralama suçundan dolayı cezalandırılmasının gerekeceği anlaşılmakla; kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran bu gerekçe ile yerinde görüldüğünden, S. 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.06.2009 tarih ve 2008/765 esas 2009/891 sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak; hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesi uyarınca verilen cezanın kaldırılmasına ve çektirilmemesine, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.04.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Y.8.C.D. E. 2015/14169 K. 2015/24187 K.T. 09.11.2015

HAYVANIN TEHLİKE YARATABİLECEK ŞEKİLDE SERBEST BIRAKILMASI SUÇUNDA KİŞİLERİN HAYATI VE SAĞLIĞI AÇISINDAN SOMUT BİR TEHLİKENİN MEYDANA GELMEMİŞ OLMASI NEDENİYLE TRAFİK KANUNU UYARINCA İDARİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASI GEREKİR

ÖZETİ: Sanık tarafından şehirlerarası otoyolun kenarında otlatılan büyükbaş hayvanlardan birinin yola çıkması sonucu maddi hasarlı trafik kazasının meydana geldiği somut olayda, kişilerin hayatı ve sağlığı açısından somut bir tehlikenin meydana gelmemiş olması nedeniyle TCK.nun 177. maddesinde belirtilen suçun yasal unsurları oluşmadığı gözetilerek sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun’da 69/2. maddesi uyarınca idari para cezası ile cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde TCK.nun 177/1 maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırıdır.

Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan sanık İ.. U..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair SİNOP 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2015 tarihli ve 2014/652 esas, 2015/300 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre, sanığın olay tarihinde kendisine ait hayvanı yolda başıboş bırakarak kaza meydana gelmesine neden olma şeklindeki eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 69/2. maddesinde düzenlenen kabahat eylemi olduğu ve idari para cezası yaptırımıyla cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01.09.2015 gün ve 57683 sayılı Kanun Yararına Bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.09.2015 gün ve KYB/2015-306048 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:

5237 sayılı TCK.nun 177. maddesinde; gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişinin cezalandırılacağı belirtilmiş olup, malvarlığı açısından tehlikeye sokulma haline maddede yer verilmemiştir.

Sanık tarafından şehirlerarası otoyolun kenarında otlatılan büyükbaş hayvanlardan birinin yola çıkması sonucu maddi hasarlı trafik kazasının meydana geldiği somut olayda, kişilerin hayatı ve sağlığı açısından somut bir tehlikenin meydana gelmemiş olması nedeniyle TCK.nun 177. maddesinde belirtilen suçun yasal unsurları oluşmadığı gözetilerek sanığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun’da 69/2. maddesi uyarınca idari para cezası ile cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde TCK.nun 177/1 maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, sanık hakkında Sinop 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.05.2015 tarih ve 2014/652 esas, 2015/300 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi uyarınca (BOZULMASINA), hükmün 1. fıkrası ve devamının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın eyleminin 2918 sayılı Yasanın 69/2. madde ve fıkrasına uyduğu anlaşıldığından, 5252 sayılı Yasanın 7. maddesi uyarınca, sanığın 3 ay hafif hapis cezası karşılığı TCK.nun 52/2 maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den 1800 TL idari para cezası ile cezalandırılmasına, ibarelerinin yazılmasına dosyanın Adalet Bakanlığına gönderil- mek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Y.8.C.D. E. 2017/1477 K. 2018/12070 K.T. 01.11.2018

HAYVANIN TEHLİKE YARATABİLECEK ŞEKİLDE SERBEST BIRAKILMASI SUÇU Somut Tehlike Suçu Olarak Düzenlen 5237 Sayılı Yasanın 177. Maddesinde “Gözetim Altında Bulunan Hayvanın Başkalarının Hayatı ve Sağlığı Bakımından Tehlikeli Olabilecek Şekilde Serbest Bırakılması veya Bunların Kontrol Altına Alınmasında İhmal Gösterilmesi” Cezalandırılmış Olduğu – Sanığa Ait Köpeklerin, Mağdura Ait Olan Koyunu Parçalayarak Öldürdüğünün Kabul Edilmesi Karşısında, Atılı Suçun Unsurlarının Oluşmadığı Gözetilmeksizin, Sanığın Beraati Yerine Yazılı Şekilde Şikayetten Vazgeçme Nedeni İle Düşme Kararı Verilmesinin Yasaya Aykırı Olduğu

Özeti: Somut tehlike suçu olarak düzenlenen 5237 sayılı Yasanın 177. maddesinde “gözetim altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı ve sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakılması veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösterilmesi” cezalandırılmış olup, somut olayda ise sanığa ait köpeklerin, mağdura ait olan koyunu parçalayarak öldürdüğünün kabul edilmesi karşısında, atılı suçun unsurlarının oluşmadığının gözetilmesi gerekmektedir.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Somut olayda, sanığa ait köpeklerin, mağdura ait hayvanlara saldırarak 1 adet koyunun ölmesine, iki adet koyunun da kaybolmasına sebebiyet verdiğinin iddia edilmesi karşısında, mahkemenin, mala zarar verme suçunun kasten işlenebileceği ve olayda kastın bulunmadığı ve sanığın eyleminin TCK.nun 177/1. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği anlaşılmakla;

Somut tehlike suçu olarak düzenlenen 5237 sayılı Yasanın 177. maddesinde “gözetim altında bulunan hayvanın başkalarının hayatı ve sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakılması veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösterilmesi” cezalandırılmış olup, somut olayda ise sanığa ait köpeklerin, mağdura ait olan koyunu parçalayarak öldürdüğünün kabul edilmesi karşısında, atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, sanığın beraati yerine yazılı şekilde şikayetten vazgeçme nedeni ile düşme kararı verilmesi,

Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Y.12.C.D. E. 2012/20959 K. 2013/13551 K.T. 15.05.2013

2- Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan: Beraat

Taksirle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ve hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Taksirle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden yapılan incelemede;

Ceza Muhakemesi Kanununun 231/12. maddesi uyarınca Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına ilişkin kararlara itiraz yolu açık olup, katılan vekilinin, dosya içerisinde yer alan 15.07.2010 tarihli Gediz Asliye Ceza Mahkemesi’ne dilekçesi ile bu karara itiraz ettiği, sadece hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan verilen beraat kararını temyiz ettiği görülmekle, belirtilen konuda temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına,

2- Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelenmesine gelince;

Sanık hakkında taksirle yaralama ve hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçlarından dava açıldığı, TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen suçun tehlike, taksirle yaralama suçunun ise zarar suçu olduğu, zarar gerçekleştiğinde sanığın öncelikle TCK’nın 89. maddesinde düzenlenen zarar suçundan cezalandırılması, zarar suçundan herhangi bir nedenle cezalandırma imkanının ortadan kalkması durumunda ise koşulların gerçekleştiği taktirde tehlike suçu olan TCK’nın 177. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekeceğinden sanık hakkında zarar suçu nedeniyle dava açılıp uygulama yapıldığı gözetilmeden hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan beraat kararı verilmesi,

Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyizi bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, belirtilen hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün “A) Her ne kadar sanık … hakkında mağdura yönelik hayvanı tehlike oluşturacak şekilde serbest bırakma suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de sanığın üzerine atılı suçun unsurları oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince BERAATİNE,” kısmının çıkarılarak yerine “A) Her ne kadar sanık … hakkında mağdura yönelik hayvanı tehlike oluşturacak şekilde serbest bırakma suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de zarar suçu olan taksirle yaralama suçu yönünden sorumluluk doğacağı gerçeği karşısında, hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilerek KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA” ibaresinin eklenmesi, sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükmün isteme aykırı DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Eskişehir Avukat Mahmut Rasul Uyanık saygıyla sunar.

Avukat Mahmut Rasul UYANIK ile İletişime Geçin!