Fuhuş Suçu

Fuhuş suçu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 2. kitap 3. kısım 7. bölüm m.227’de düzenlenmiştir. Bu suçta fuhuş yapan kişi değil fuhuş yaptıran kişi cezalandırılmaktadır. TCK m.227/1’in cezası 4 yıldan 10 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıdır. TCK m.227/2’nin cezası 2 yıldan 4 yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezasıdır.

Fuhuş suçunu, TCK m.227 düzenlemesine uygun olarak yetişkinin fuhşu ve çocuğun fuhşu olarak ikiye ayırarak incelemek gerekir.

Bu makalemizde fuhuş suçunu konu olarak ele alacağız.

Fuhuş Suçu Nedir?

Fuhuş Suçu başlıklı Türk Ceza Kanunu m.227 düzenlemesi şu şekildedir:

  1. Çocuğu fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran, bu maksatla tedarik eden veya barındıran ya da çocuğun fuhşuna aracılık eden kişi, dört yıldan on yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Bu suçun işlenişine yönelik hazırlık hareketleri de tamamlanmış suç gibi cezalandırılır.
  2. Bir kimseyi fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Fuhşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhşa teşvik sayılır.
  3. Fuhşu kolaylaştırmak veya fuhşa aracılık etmek amacıyla hazırlanmış görüntü, yazı ve sözleri içeren ürünleri veren, dağıtan veya yayan kişi bir yıldan üç yıla kadar hapis ve iki yüz günden iki bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.
  4. Cebir veya tehdit kullanarak, hile ile ya da çaresizliğinden yararlanarak bir kimseyi fuhşa sevk eden veya fuhuş yapmasını sağlayan kişi hakkında yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarısından iki katına kadar artırılır.
  5. Yukarıdaki fıkralarda tanımlanan suçların eş, üstsoy, kayın üstsoy, kardeş, evlat edinen, vasi, eğitici, öğretici, bakıcı, koruma ve gözetim yükümlülüğü bulunan diğer kişiler tarafından ya da kamu görevi veya hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.
  6. Bu suçların, suç işlemek amacıyla teşkil edilmiş örgüt faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarı oranında artırılır.
  7. Bu suçlardan dolayı, tüzel kişiler hakkında bunlara özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur.
  8. Fuhşa sürüklenen kişi, tedaviye veya psikolojik terapiye tâbi tutulabilir.

TCK m.227’ye uygun olarak fuhuş suçunun 3 başlık altında incelenmesi gerekir. Bunlar:

  • Yetişkinin fuhşu,
  • Çocuğun fuhşu,
  • Fuhşu kolaylaştırmak veya fuhşa aracılık etmek amacıyla hazırlanmış görüntü, yazı ve sözleri içeren ürünleri vermek, dağıtmak, yaymaktır.

Yetişkinin Fuhşu Suçu

Yetişkin bir kimseyi fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır (TCK. m.227/2). Burada geçen yetişkin bir kimse deyiminden anlaşılması gereken 18 yaşını tamamlamış bireylerdir (TCK m.6/1-b).

Aynı şekilde TCK m.227/2’ye göre “fuhşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhşa teşvik sayılır.” Bu ifadeye göre illa bir kimseyi fuhşa teşvik etmek, yolunu kolaylaştırmak, aracılık etmek veya yer temin etmek gerekmemekte ve fuhşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılması da teşvik olarak değerlendirilecektir.

Çocuğu Fuhşu Suçu

Türk Ceza Kanunu madde 227/1’de geçen suçun cezası 4 yıldan 10 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıdır.

Türk Ceza Kanunu madde 6’da “çocuk” kelimesinden ne anlaşılması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre henüz 18 yaşını doldurmamış kişiler çocuk olarak kabul edilmektedir.

Bir çocuğu fuhşa teşvik etmek, fuhuş yolunu kolaylaştırmak, fuhuş maksadıyla çocuğu tedarik etmek veya barındırmak, çocuğun fuhşuna aracılık etmek TCK m.227/1’de seçimlik hareketler olarak sayılmıştır. Bu seçimlik hareketlerden herhangi birinin gerçekleştirilmesi ile suç oluşmaktadır.

Fuhşu kolaylaştırmak veya fuhşa aracılık etmek amacıyla hazırlanmış görüntü, yazı ve sözleri içeren ürünleri vermek, dağıtmak, yaymak

Türk Ceza Kanunu madde 227/3’de geçen bu suçun cezası 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve iki yüz günden iki bin güne kadar adli para cezasıdır.

Örneğin bir taksicinin fuhuş yapıldığını bilerek anlaşmalı olarak fuhuş yapacak kişileri taşıması bu suç kapsamına girmektedir. Yine internet sitesi hazırlayan bir kişinin fuhşa aracılık etmek maksadıyla bu internet sitesini hazırlaması ve ilgili görüntü ve yazıları internet sitesine koyması bu suç kapsamına girmektedir.

Fuhuş Suçu Nitelikli Halleri

Fuhuş suçunun nitelikli halleri TCK m.227/4, m.227/5 ve m.227/6’da düzenlenmiştir. Buna göre:

  • Cebir veya tehdit kullanarak, hile ile ya da çaresizliğinden yararlanarak bir kimseyi fuhşa sevk eden veya fuhuş yapmasını sağlayan kişi hakkında yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarısından iki katına kadar artırılır.
  • Yukarıdaki fıkralarda tanımlanan suçların eş, üstsoy, kayın üstsoy, kardeş, evlat edinen, vasi, eğitici, öğretici, bakıcı, koruma ve gözetim yükümlülüğü bulunan diğer kişiler tarafından ya da kamu görevi veya hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.
  • Bu suçların, suç işlemek amacıyla teşkil edilmiş örgüt faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarı oranında artırılır.
Fuhuş suçu Eskişehir avukat

Fuhuş Suçu Yargıtay Kararları

14. Ceza Dairesi Kararı

YARGITAY 14. CEZA DAİRESİ Esas Numarası: 2013/9519 Karar Numarası: 2014/1183 Karar Tarihi: 05.02.2014

FUHUŞ SUÇU

MAĞDURENİN FUHUŞ YAPMASI HUSUSUNDA SANIKLARIN HERHANGİ BİR EYLEMLERİNİN TESPİT EDİLEMEDİĞİ VE DOSYAYA YANSIMADIĞI

ÖZETİ: Mağdurenin fuhuş yapması hususunda sanıkların herhangi bir eylemlerinin tespit edilemediği ve dosyaya yansımadığı, zira mağdure D.’nın fuhuş yaptığına ilişkin hiçbir delilin de bulunmadığı bu itibarla mağdureyi fuhuşa teşvik ettiklerine, fuhuş için aracılık ettiklerine veya yer temin ettiklerine ilişkin cezalandırılmalarına yeterli, şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delilin bulunmadığının anlaşılması karşısında sanıkların atılı suçtan beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi kanuna aykırıdır.

Fuhuş suçundan sanıklar A. O. Ç. ve B. O.’nın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 30.05.2013 gün ve 2013/201 Esas, 2013/405 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık A. O. müdafii ve sanık B. tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

Karar: Sanık A. O. hakkında mağdure B.’ya yönelik fuhuş suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;

Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık A. O. müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,

Sanık A. O. ve sanık B.’nın, mağdure D.’ya yönelik fuhuş suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde;

Olay tarihinde sanık B’nin, evinde hırsızlık yapıldığı şüphesiyle kolluğa ihbarda bulunması üzerine sanığın evine gelen kolluk görevlilerinin sanık A. O’nun evin bir odasından pantolonunu ve fermuarını çekerek çıkması nedeniyle şüphelenerek odaya girdiklerinde mağdure D.’nın yataktan pantolonu yarı sıyrık ve üzeri yarı çıplak şekilde kalkmaya çalıştığını gördükleri ve akabinde fuhuş şüphesiyle soruşturma başlatıldığı, sanık A. O. ve mağdurenin cinsel ilişki amacıyla aynı odada bulunduklarının anlaşıldığı, ancak mağdurenin fuhuş yapması hususunda sanıkların herhangi bir eylemlerinin tespit edilemediği ve dosyaya yansımadığı, zira mağdur D’nin fuhuş yaptığına ilişkin hiçbir delilin de bulunmadığı bu itibarla mağduru fuhşa teşvik ettiklerine, fuhuş için aracılık ettiklerine veya yer temin ettiklerine ilişkin cezalandırılmalarına yeterli, şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delilin bulunmadığının anlaşılması karşısında sanıkların atılı suçtan beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,

Sonuç: Kanuna aykırı, sanık A. O. müdafin ve sanık B’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle, karar verildi.


4. Ceza Dairesi Kararı

YARGITAY 4. CEZA DAİRESİ Esas Numarası: 2021/24894 Karar Numarası: 2024/4285 Karar Tarihi: 02.04.2024

FUHUŞ SUÇU

FUHUŞ SUÇUNDAN MAĞDUR SAYISI KADAR OLUŞACAĞI

KESİN VE İNANDIRICI DELİL OLMADAN MAHKUMİYET KURULMASININ HATALI OLMASI

SAYISI : 2013/377 E., 2016/151 K.

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 inci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı;

  1. Sanıklar …, … ve … hakkında; fuhuş suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca iki kez 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, sanık … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
  2. Sanık … … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

  1. Sanık … müdafiinin temyiz isteği; sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığı, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanması gerektiği, lehe hükümlerin uygulanmamasının usul ve yasaya aykırı olduğu, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulması gerektiğine yöneliktir.
  2. Sanık … … müdafiiinin temyiz isteği; mağdur …’nin sanık hakkındaki iddiasının yaralamaya ilişkin olduğu, sanık …’nün fuhuş yaptırdığını belirtmediği, beraatine karar verilmesi gerektiği, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yöneliktir.
  3. Sanık … müdafiinin temyiz isteği; sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığı, pansiyondaki sorumluluğun diğer sanık …’e ait olduğu, lehe hükümlerin uygulanmamasının usul ve yasaya aykırı olduğu, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulmasına yöneliktir.
  4. Sanık … müdafinin temyiz isteği; sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığı, mağdurun beyanlarının çelişkili olduğu, mağdurun adli raporunda yaralandığına dair ize rastlanmadığı, mağdur …’nın sanığın kendisine fuhuş yaptırdığına dair beyanın olmadığı, tanık Y.A.’nın soruşturma ifadesini kabul etmediği, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanması gerektiği, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulmasına yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR

Sanık …’in sahibi, sanık …’un sorumlu müdürü, sanık …’ın ise çalışanı olduğu otelde fikir ve eylem birliği içerisinde mağdurlara fuhuş yaptırdıkları, sanıklardan …’in ise diğer sanık … ile birlikte mağdur … K.’nın fuhuş yapmasına aracılık ettiği, eylemlerinin sanıkların savunması, mağdurların beyanları, tanıkların anlatımları, tutanaklar ve tüm dosya kapsamı karşısında sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.

IV. GEREKÇE

A. Sanıklar …, … ve … Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden

Sanıkların savunmaları, mağdurların beyanları, tanıkların anlatımları ve tüm dosya kapsamı karşısında; sanıkların atılı suçu işlediği, lehe hükümlerin uygulanmaması ve fuhuş suçundan mağdur sayısınca suç oluşacağına dair Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmayıp sanıklar müdafilerinin temyiz istekleri yerinde görülmemiştir.

Sanıklara yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,

Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,

Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,

Anlaşıldığından,

Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.

B. Sanık … … Hakkında Fuhuş Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden

Sanık müdafiinin bozma sebebi dışındaki temyiz isteği ile vesair nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak,

Mağdur … K.’nın beyanında; sanık …’nün kendileri gibi orada çalıştığını, 27.11.2013 tarihinde telefonla görüşürken sanığın karşı taraf ile görüştüğünü, görüşmeden sonra kafasına vurup kendisini yaraladığını, ertesi gün diğer sanık …’la birlikte rızası harici balkon tarafından odasına girdiklerini, …’nün kendisine hakaret edip tehdit ettiğini belirttiği, kendisini fuhşa zorlayanlar arasında sanık … …’in adını söylemediği ve diğer tanık beyanlarında sanık …’nün fuhuş yaptırdığına dair beyanlarının bulunmaması karşısında; sanığın adı geçen mağdura yönelik fuhuş suçundan mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR

A. Sanıklar …, … ve … Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden

Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkeme kararında sanıklar müdafileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Sanık … … Hakkında Fuhuş Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden

Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.04.2024 tarihinde karar verildi.


Eskişehir avukat Mahmut UYANIK sunar.

Avukat Mahmut Rasul UYANIK ile İletişime Geçin!